Synarchistyczny projekt konstytucji

[Władysław Zarzecki]

Organizacja Synarchistyczna Turetii rozpoczęła rozprowadzanie po Turetogrodzie kolejnej, nowowydanej broszury, tym razem przede wszystkim wśród wyższych sfer, studentów i osób na co dzień związanych z prawem. Broszura zawiera napisany w oparciu o idee głoszone przez Organizację projekt nowej konstytucji Turetii.

KONSTYTUCJA
SYNARCHATU TURETII
z dnia …

ROZDZIAŁ I
SYNARCHAT TURETII

Art. 1.
Synarchat Turetii jest państwem niepodległym i suwerennym.

Art. 2.
Ustrojem Synarchatu Turetii jest synarchizm technokratyczny.

Art. 3.
1. Synarchat Turetii jest państwem jednolitym.
2. Szczegółowe zasady podziału administracyjnego i działania samorządów terytorialnych określi akt prawodawczy Rady Narodowej.

Art. 4.
1. Środkiem płatniczym i uniwersalną jednostką rozliczeniową są kredyty, których symbolem jest znak „⌘”.
2. Ustrojem ekonomicznym Synarchatu Turetii jest kierowana gospodarka rynkowa, podlegająca nadzorowi ze strony organów państwowych i zapewniająca uwzględnienie interesów wszystkich klas i grup społecznych.
3. Szczegółowe zasady wymiany środków płatniczych i przejścia do gospodarki nowego typu określi akt prawodawczy Rady Narodowej.

Art. 5.
Językiem urzędowym Synarchatu Turetii jest język polski.

Art. 6.
Stolicą Synarchatu Turetii jest Turetogród.

Art. 7.
Symbole państwowe określi akt prawodawczy Rady Narodowej.

ROZDZIAŁ II
PAŃSTWO I SPOŁECZEŃSTWO

Art. 8.
1. Wnioskować o nadanie obywatelstwa może każdy chętny mieszkaniec Synarchatu Turetii, chyba, że został go wcześniej pozbawiony prawomocnym wyrokiem sądowym i nie minął zapisany w nim okres braku możliwości powtórnego ubiegania się o obywatelstwo.
2. Decyzję o nadaniu obywatelstwa bądź odmowie jego nadania podejmuje zwykłą większością głosów Rada Narodowa w drodze uchwały o przyspieszonym trybie procedowania.
3. Obywatelstwo może zostać odebrane:
a) większością głosów przez Radę Narodową w przypadku stwierdzenia nieobecności w kraju przez co najmniej 3 lata,
b) wyrokiem sądowym w przypadku stwierdzenia popełnienia czynu wymierzonego w całość Synarchatu Turetii.

Art. 9.
Obywatele są równi wobec prawa.

Art. 10.
Zapewnia się wolność słowa i prasy w granicach wyznaczonych przez porządek publiczny.

Art. 11.
Zapewnia się prawo do prywatności i tajemnicę korespondencji.

Art. 12.
Zapewnia się wolność zrzeszania się w stowarzyszeniach, organizacjach i partiach politycznych.

Art. 13.
1. Zapewnia się nienaruszalność własności, z wyjątkiem sytuacji odebrania jej prawomocnym wyrokiem sądowym.
2. Własność nie może być wykorzystywana w sposób uderzający w interes publiczny.

Art. 14.
Zapewnia się swobodę prowadzenia działalności gospodarczej.

Art. 15.
Zapewnia się prawo do sprawiedliwego sądu i prawo do obrony.

Art. 16.
Obywatele są zobowiązani do zaangażowania w sprawy publiczne i działania w interesie państwa.

Art. 17.
1. Aktami prawnymi obowiązującymi na terytorium Synarchatu Turetii są, według ważności, Konstytucja Synarchatu Turetii, ratyfikowane umowy międzynarodowe, akty uchwalone przez Radę Narodową, akty wykonawcze Głównego Kierownika i kierowników ministerstw oraz akty prawa miejscowego.
2. W razie sprzeczności pomiędzy równorzędnymi aktami prawnymi stosuje się przepisy nowszego z nich.

ROZDZIAŁ III
RADA NARODOWA

Art. 18.
1. Głównym organem władzy jest Rada Narodowa.
2. Rada Narodowa uchwala prawo powszechnie obowiązujące, ratyfikuje i wypowiada umowy międzynarodowe oraz podejmuje decyzje dotyczące bieżącej polityki państwa.

Art. 19.
W Radzie Narodowej mogą zasiadać tylko obywatele Synarchatu Turetii.

Art. 20.
Rada Narodowa podejmuje decyzje zwykłą większością głosów, z wyjątkiem przypadków omówionych w Konstytucji.

Art. 21.
1. Waga głosu każdego zasiadającego w Radzie Narodowej jest równa liczbie posiadanych przez niego mandatów.
2. Każdy obywatel posiada jeden mandat z tytułu samego posiadania obywatelstwa.
3. Dodatkowe mandaty mogą być nabyte po cenie 1000 ⌘ za jeden mandat. Kwotę tę nabywca powinien przelać na konto Skarbu Państwa.
4. Dodatkowe mandaty mogą być odsprzedawane po dowolnej cenie oraz przekazywane w charakterze spadku lub darowizny innym obywatelom.
5. Działania opisane w ust. 3 i 4 nie mogą prowadzić do posiadania więcej niż 50% wszystkich mandatów przez jednego obywatela.

Art. 22.
W razie czasowej nieobecności członek Rady Narodowej może na określony przez siebie okres powołać zastępcę, który w takim przypadku głosuje zarówno mandatami swoimi, jak i zastępowanego.

Art. 23.
Każdy obywatel ma prawo poddać dowolny projekt pod obrady Rady Narodowej.

Art. 24.
1. W normalnym trybie procedowania debata nad projektem nie może trwać krócej niż 72 godziny realne, a głosowanie krócej niż 48 godzin realnych.
2. W uzasadnionych przypadkach zastosowany może zostać przyspieszony tryb procedowania, w którym debata i głosowanie trwają nie krócej niż po 24 godziny realne.
3. Decyzja o zastosowaniu przyspieszonego trybu procedowania może zostać zawetowana przez każdego członka Rady Narodowej, chyba, że jego zastosowanie w danym przypadku wynika nie z postanowienia Głównego Kierownika lub osoby pełniącej jego obowiązki, a przepisów Konstytucji.
4. Głosowanie można zakończyć przed upływem ustawowego czasu, jeśli głos oddali wszyscy członkowie Rady Narodowej.

ROZDZIAŁ IV
KIEROWNICY I GŁÓWNY KIEROWNIK

Art. 25.
Główny Kierownik przewodniczy obradom Rady Narodowej, posiada władzę wykonawczą, może powoływać kierowników ministerstw, reprezentuje państwo w stosunkach zewnętrznych i jest najwyższym zwierzchnikiem sił zbrojnych.

Art. 26.
Rada Narodowa wybiera spośród siebie Głównego Kierownika na kadencję 1,5-letnią, to jest co 6 tygodni realnych.

Art. 27.
1. W razie niezgłoszenia się żadnego kandydata na Głównego Kierownika procedurę zgłaszania kandydatur powtarza się do skutku.
2. W razie zgłoszenia się jednego kandydata na Głównego Kierownika możliwe jest głosowanie za lub przeciw owemu kandydatowi, albo też wstrzymanie się od głosu. Do zatwierdzenia wyboru potrzebna jest zwykła większość głosów „za”. W przeciwnym wypadku procedurę zgłaszania kandydatur i głosowania powtarza się do skutku.
3. W razie zgłoszenia się dwóch kandydatów na Głównego Kierownika przeprowadza się jedną turę głosowania, w której obowiązuje zasada zwykłej większości głosów.
4. W razie zgłoszenia się więcej niż dwóch kandydatów na Głównego Kierownika przeprowadza się wiele tur głosowania, z każdą kolejną turą eliminując kandydata o najmniejszej liczbie głosów.
5. W przypadku zaistnienia remisu na którymkolwiek etapie głosowania decydująca jest liczba osób fizycznych głosujących na danego kandydata.
6. W przypadku równej liczby głosów i równej liczby osób fizycznych decydująca jest długość okresu posiadania obywatelstwa.
7. Czas głosowania w wyborach na Głównego Kierownika nie może być krótszy, niż 48 godzin, chyba, że głos oddali przed jego upływem wszyscy członkowie Rady Narodowej.

Art. 28.
1. Z chwilą ogłoszenia wyników wyborów na Głównego Kierownika zobowiązany jest on niezwłocznie wyznaczyć swojego zastępcę, który może przejąć przewodnictwo nad obradami Rady Narodowej w razie nieobecności Głównego Kierownika trwającej dłużej, niż 72 godziny realne.
2. W przypadku, gdy wyznaczony zastępca również jest nieobecny dłużej, niż 72 godziny realne, obowiązki przewodniczącego obradom na czas nieobecności może przejąć poprzez własną deklarację dowolny członek Rady Narodowej.

Art. 29.
Główny Kierownik oraz kierownicy ministerstw mogą być odwołani przez Radę Narodową przed końcem kadencji większością 3/5 głosów.

ROZDZIAŁ V
WŁADZA SĄDOWNICZA

Art. 30.
Władzę sądowniczą pierwszej instancji sprawuje Główny Kierownik lub wyznaczony przez niego sędzia.

Art. 31.
1. Od wyroków sądu pierwszej instancji można odwołać się do sądu drugiej instancji, złożonego z dwóch obywateli najdłużej posiadających obywatelstwo spośród aktywnych przez ostatni rok z wyjątkiem tego orzekającego w pierwszej instancji.
2. W razie braku wyrażenia gotowości do orzekania przez jednego lub obu z nich w ciągu 48 godzin realnych od momentu złożenia odwołania, możliwość wyrażenia gotowości do orzekania spada w realnych interwałach 48-godzinnych na obywateli następnych pod względem długości posiadania obywatelstwa z wyjątkiem tego orzekającego w pierwszej instancji, aż do zapełnienia składu sędziowskiego.
3. Do zmiany lub uchylenia wyroku pierwszej instancji konieczna jest jednomyślność obu sędziów drugiej instancji.

ROZDZIAŁ VI
ZMIANA KONSTYTUCJI

Art. 32.
1. Konstytucja może być zmieniona przez Radę Narodową większością 2/3 głosów.
2. Podczas debaty i głosowania nad aktem zmieniającym Konstytucję zakazane jest stosowanie przyspieszonego trybu procedowania.

ROZDZIAŁ VII
POSTANOWIENIA KOŃCOWE

Art. 33.
Tracą moc prawną: Konstytucja Królestwa Turetii z roku 1898, dekret w sprawie symboli narodowych z roku 1895, dekret o finansach publicznych z roku 1896, dekret w sprawie wynagrodzeń członków Dworu Królewskiego z roku 1896 i dekret w sprawie wojsk prywatnych z roku 1897.

Art. 34.
Przeprowadzenie pierwszych wyborów Głównego Kierownika i pełnienie jego obowiązków do czasu ich zakończenia powierza się …

[Kazimierz Sakowicz]

Konstytucja wywraca do góry nogami ład w państwie. Cieszę się, że Pan swój pomysł na kraj ale chyba nie tędy droga.

[Elżbieta Zienewska]

Widać, że ma Pan zdolności, ale również zgadzam się z JKM. W pełni rozumiem, że zakładając państwo jest trudno o obywateli i rozumiem, że Pan chciał stworzyć państwo od nowa. Chyba jednak u nas ludzie nie są zainteresowani tak poważnymi zmianami.

[Anna Maria Terpiłowska]

Zgadzam się z hrabiną. Może Pan Zarzecki pomyśleć o założeniu nowej mikronacji, będzie to coś nowego

[Władysław Zarzecki]

Projekt określa ostateczne postulaty ruchu; nie jest podejmowana kwestia realności ich wdrożenia w najbliższej przyszłości. Powiem natomiast jeszcze, że z niecierpliwością oczekuję przedstawienia innego, zapewne mniej reformistycznego, ale, jak sądzę, także wartościowego, zapowiadanego projektu konstytucji autorstwa hrabiny Zienewskiej.