Uprawa kawy wymaga odpowiednich warunków klimatycznych. Optymalny klimat do uprawy kawy zależy od gatunku rośliny. Arabikę uprawia się w klimacie subtropikalnym, gdzie panują wysokie temperatury. Wysokości, na jakich uprawia się arabikę, mieszczą się w przedziale 600–1200 m n.p.m. Warunki występujące w klimacie subtropikalnym powodują, że kawa w jednym sezonie rośnie, a w drugim dojrzewa. Drugim klimatem sprzyjającym uprawie arabiki jest klimat równikowy, który cechują częste opady deszczu powodujące nieprzerwane owocowanie kawowca. W przypadku tego klimatu arabika wymaga wysokości od 1200 do 2000 m n.p.m. W klimacie równikowym zbiór kawy odbywa się 2 razy w ciągu roku: pierwszy w okresie największych opadów, drugi w okresie opadów najmniejszych. Uprawa robusty ogranicza się do 10 równoleżnika na północ i południe od równika. Plantacje kawy typu robusta znajdują się na wysokości od 400 do 600 m n.p.m. oraz często na równinach. W porównaniu z arabiką gatunek ten jest bardziej odporny na szkodniki oraz choroby, lecz mniej odporny na zimno.
Jedną z trudności z jaką spotykają się pracownicy zbierający owoce, jest niejednoczesne dojrzewanie owoców. W krajach, gdzie produkuje się kawę o wysokiej jakości oraz siła robocza jest tania, owoce zbiera się kilkakrotnie. Jednak w krajach gdzie siła robocza jest droga, stosuje się zbiór jednorazowy. Do najlepszego sposobu należy tzw. „osmykiwanie” owoców, które znajdują się na gałązce do rozpostartych pod drzewami płacht, co pozwala na uniknięcie kontaktu owoców kawowych z ziemią i zabezpiecza je przed wszelkimi zanieczyszczeniami. Zerwane owoce jak najszybciej się oczyszcza i transportuje na miejsce, gdzie są poddawane obróbce i przygotowywane do obrotu.
Owoce kawowca początkowo trafiają do maszyny, która przypomina młyn wodny. W urządzeniu kawa jest pozbawiana skórki. Następnie to co pozostało płynie w wodzie specjalnymi kanałami, w których są myte. Jednocześnie usuwany jest miąższ. Owoce, które się nie nadają do dalszej obróbki są wyławiane. Kolejno ziarna trafiają do bębna, będącego swego rodzaju tarką, która pozbawia je resztek miąższu. Ponownie specjalnymi kanałami kawa transportowana jest do zbiornika fermentacyjnego, w którym moczy się mniej więcej dobę. Wreszcie obrobione ziarna trafiają do suszenia na patia lub stoły wystawione w dobrze nasłonecznionych miejscach. Na końcu, w suchym młynie z ziaren usuwana jest warstwa pergaminowa a kawa sortowana i poddawana ocenie specjalistów.Jak sama nazwa metody wskazuje, w tym sposobie obrabiania ziaren nie używa się wody. Zebrane owoce od razu trafiają na mocno nasłonecznione stoły. Kawa wysycha na nich przez około miesiąc. Po tym czasie skórka i resztki miąższu są usuwane w suchym młynie. Następnie, proces jest podobny do czynności stosowanych w metodzie mokrej tj. owoce są segregowane i poddawane ocenie.
Rodzaje kawy z mlekiem Choć oryginalnie napój warzony z ziaren kawy był „czarny jak atrament” – według słów niemieckiego podróżnika Leonarda Rauwolfa – mleko albo śmietanka bardzo szybko stały się popularnym dodatkiem do kawy. Obecnie najczęściej wymieniane na tablicach kawiarni i w restauracyjnych menu typy kaw z mlekiem to: ● Caffé latte, czyli dosłownie: kawa z mlekiem – rozpoznasz najłatwiej po grubej warstwie lekkiej piany. Przygotowywane jest z porcji espresso i dwóch porcji gorącego spienionego mleka. Latte jest łagodne i może być podane z dodatkiem syropu, na przykład waniliowego albo orzechowego.● Cappuccino – to inna wersja kawy z mlekiem. Odrobinę mocniejsze od latte, bo przygotowane z mniejszej ilości mleka, cappuccino ma cieńszą, bardziej zbitą i bardziej kremową piankę.● Flat white – dosłownie: płaska biała – czyli mleczna kawa bez pianki. Kawa flat white jest zazwyczaj robiona z espresso i pełnotłustego mleka w proporcji pół na pół, dlatego jest mocniejsza, ale też bardziej kremowa niż latte.● Macchiato znaczy po włosku cętkowany, a kawa macchiato to kawa z „cętką” lub plamką mleka. Mleka w macchiato może być zaledwie 1-2 łyżeczki i ma ono za zadanie odrobinę osłodzić i złagodzić smak czarnej kawy.● Latte macchiato – to odmiana latte, z większą niż latte ilością piany i z mniejszą proporcją espresso. Z macchiato nie ma tak wiele wspólnego, może poza luźnym nawiązaniem do cętek czy raczej prążków, bo latte macchiato ma 3 warstwy: jasną warstwę mleka na dole szklanki, ciemną warstwę kawy pośrodku i warstwę piany na górze. Taki efekt osiąga się przez dodanie espresso do mleka, zamiast mleka do espresso jak w klasycznym latte.
Czarna kawa: rodzajeSą miłośnicy kawy, którzy nie lubią rozcieńczać jej smaku dodatkiem mleka. Czarna kawa również ma kilka odmian, które różnią się intensywnością lub sposobem parzenia. Oto rodzaje kaw bez mleka: 1. Espresso – to esencja kawowa, która powstaje pod ciśnieniem z 25 ml (+/- 2.5 ml) wody i 6.5 do 9 gramów drobno zmielonej kawy. Na powierzchni prawidłowo przygotowanego espresso znajduje się cienka warstwa kawowej pianki, która nazywa się crema. Espresso jest bazą dla wielu innych typów kawy.2. Double espresso, czyli podwójne espresso, to w teorii 60 ml płynu z 14 g kawy, ale ponieważ podwójne espresso ma więcej cremy, w rzeczywistości samego płynu jest około 50 ml.3. Ristretto – to odmiana espresso. Jest mniejsze objętościowo – maksymalnie 22 ml, a krótszy czas ekstrakcji oznacza, że ristretto zawiera mniej kofeiny niż espresso, ale za to ma jeszcze bardziej wyrazisty i lekko słodszy smak.4. Lungo – to pojedyncze lub podwójne espresso z większą ilością wody: kawa lungo ma zazwyczaj 130 do 170 mililitrów.5. Americano – jest rodzajem kawy najbardziej zbliżonym do napoju, który w Polsce tradycyjnie nazywa się czarną kawą. Może być zrobione z espresso i wody w proporcji pół na pół lub trochę słabsze: ⅓ espresso na ⅔ wody. Americano jest czasem mylnie nazywane „kawą z filtra”, składającą się z pojedynczego (30 ml) lub podwójnego espresso (60 ml) i 90 ml gorącej wody. Nazwa pochodzi od anegdoty: amerykańscy żołnierze stacjonujący we Włoszech podczas II wojny światowej pili rozcieńczone włoskie espresso w celu dostosowania raczej mocnego napoju do północnoamerykańskich kubków smakowych – dlatego lokalni Włosi nazwali napój „Americano”.6. Long black, czyli długa czarna, to takie americano w wersji z Antypodów. Kawa long black jest słabsza od americano: do jej przyrządzenia wykorzystuje się jedną część espresso na 4 lub 5 części wody. Inaczej niż w americano, najpierw wlewana jest woda, potem espresso – dzięki temu crema nie zostaje wymieszana z wodą, co według niektórych pozwala zachować bardziej wyrazisty smak kawy.7. Kawa filtrowana, nazywana też kawą przelewową, powstaje przez zalanie zmielonej kawy wrzątkiem i przesączenie powstałego napoju przez filtr. W odróżnieniu od espresso, podczas takiej ekstrakcji nie wykorzystuje się wysokiego ciśnienia – dlatego kawa ma mniej intensywny, łagodniejszy smak.
